مدت هاست که میکروفون های کاندنسر یا خازنی، در صنعت ضبط صدا و در استودیوهای حرفه ای مورد توجه بوده اند.این میکروفون ها که به دلیل حساسیت، دقت و توانایی خود در ضبط طیف وسیعی از فرکانس ها شناخته شده اند، به ابزاری ضروری برای استودیوهای حرفه ای ، صدابرداری اجرای های زنده و تولید محتوا و پادکست، تبدیل شده اند.
این مقاله به بررسی تاریخچه، طراحی و کاربردهای میکروفون های خازنی و همچنین مزایا و معایب آن ها نسبت به انواع دیگر میکروفون ها می پردازد.
تاریخچه میکروفون های کاندنسر
اختراع میکروفون های خازنی به اوایل قرن بیستم باز می گردد. در سال 1916، E.C. Wente، مهندس آزمایشگاه بل، اولین میکروفون خازنی را ساخت که در ابتدا این میکروفون با نام "capacitor microphone" معرفی شد.
اختراع Wente یک پیشرفت قابل توجه در فناوری صوتی محسوب میشد، زیرا این میکروفون در مقایسه با میکروفون های کربنی، در هنگام ضبط دقیق تر و حساس تر نسبت به جزئیات صدا عمل میکرد.
طراحی و عملکرد
میکروفون خازنی نوعی میکروفون است که در آن یک دیافراگم، که معمولاً از ورقه نازکی از فلز یا پلاستیک ساخته شده است، در پاسخ به امواج صوتی می لرزد. سپس این ارتعاش توسط یک کپسول کاندنسر به سیگنال الکتریکی تبدیل می شود که در اصل دو صفحه فلزی است که توسط یک لایه عایق از هم جدا شده اند.
هنگامی که امواج صوتی به دیافراگم برخورد می کند، فاصله بین صفحات را تغییر می دهد که به نوبه خود باعث تغییر ظرفیت الکتریکی کپسول می شود. این تغییر در ظرفیت سپس تقویت می شود و به سیگنال صوتی تبدیل می شود که می تواند ضبط یا ارسال شود.میکروفون های خازنی به یک منبع تغذیه خارجی نیاز دارند که معمولاً توسط فانتوم پاور یا باتری تامین می شود.
این منبع تغذیه برای حفظ شارژ ثابت خازن و تامین انرژی پیش تقویت کننده داخلی که سیگنال خروجی میکروفون را تا حد قابل استفاده افزایش می دهد، ضروری است.
انواع میکروفون خازنی یا کاندنسر
میکروفون های خازنی به دو نوع اصلی دیافراگم بزرگ و دیافراگم کوچک تقسیم میشوند. میکروفون های خازنی با دیافراگم بزرگ، دیافراگم بزرگتری دارند که معمولاً یک اینچ یا بیشتر قطر دارند.
این میکروفن ها به خاطر صدای گرم و کامل خود شناخته می شوند و اغلب برای ضبط آواز و سازهای آکوستیک استفاده می شوند.از سوی دیگر، میکروفون‌های خازنی با دیافراگم کوچک، دیافراگم کوچک‌تری دارند که معمولاً نیم اینچ یا کمتر قطر دارند.
میکروفون های خازنی با دیافراگم کوچک، که معمولاً به عنوان میکروفون های قلمی نیز شناخته می شوند، به عنوان یکی از ابزارهای همه فن حریف در ضبط، در بین صدابرداران محبوب هستند.
طراحی باریک و جمع و جورمیکروفون های قلمی، در طیف وسیعی از روش های صدابرداری مانند استریو(stereo) و میدساید(mid-side)، کاربرد فراوانی دارد.
کاربردهای میکروفون کاندنسر
ضبط استودیویی: میکروفون های خازنی، جزء اصلی در استودیوهای ضبط حرفه ای هستند.میکروفون‌های خازنی به دلیل حساسیت و دقت، گزینه‌ای محبوب برای ضبط آواز و سازها در محیط استودیو میباشند.
اجرای زنده: در حالی که میکروفون های خازنی معمولاً با ضبط استودیویی مرتبط هستند، می توان از آنها در اجراهای زنده نیز استفاده کرد. آنها به ویژه برای ضبط صدای سازهای آکوستیک مانند گیتار، پیانو و سازهای زهی و همچنین برای تقویت آواز به خوبی عمل میکنند.
پخش زنده: میکروفون های خازنی به دلیل توانایی در ارائه گفتار واضح و صدای طبیعی اغلب برای ضبط پادکست و در سیستم پخش رادیو وتلویزیون مورد استفاده قرار میگیرند.
مزایای میکروفن های خازنی
1. حساسیت و دقت: میکروفون‌های خازنی به دلیل توانایی‌شان در ضبط دقیق جزئیات صدا شناخته شده‌اند، که آنها را برای ضبط آواز، سازهای آکوستیک و دیگر منابع صوتی ایده‌آل می‌سازد.
حساسیت بالای میکروفون های کاندنسر طیف وسیعی از فرکانس‌ها را با دقت بالا بازتولید میکنند و صدایی طبیعی‌تر و دقیق‌تر را ایجاد کنند.
2. نویزکم: میکروفون های خازنی به دلیل طراحی خود، عموماً نسبت به میکروفون های داینامیک نویز کمتری تولید می کنند.
3. این ویژگی باعث می‌شود که برای ضبط در موقعیت‌هایی که نویز پس‌زمینه وجود دارد، انتخاب مناسب تری باشند.
3. پاسخ فرکانسی گسترده: میکروفون های خازنی معمولاً پاسخ فرکانسی وسیع تری نسبت به میکروفون های داینامیک دارند و طیف وسیع تری از صداها را ضبط کنند.
این ویژگی برای ضبط سازهایی با محتوای هارمونیک پیچیده مانند پیانو، سازهای زهی و کوبه ای بسیار مفید است.
معایب میکروفون های خازنی
1. شکنندگی: میکروفن های خازنی نسبت به همتایان داینامیک خود ظریف تر هستند، درنتیجه ممکن است بیشتر در معرض آسیب های ناشی از استفاده نادرست، رطوبت و دما و حرارت شدید قرار بگیرند.
2. برق مورد نیاز: اکثر میکروفون های خازنی برای عملکرد به یک منبع تغذیه خارجی مانند فانتوم پاور یا باتری نیاز دارند. این مورد می تواند در برخی موقعیت ها و یا در بعضی مکان ها که دسترسی به برق محدود است، یک چالش بزرگ باشد.
نتیجه گیری
میکروفون های خازنی جزء حیاتی از صنعت ضبط صدای مدرن هستند. قابلیت‌ها و بازتولید دقیق صدا، آنها را به انتخابی ایده‌آل برای ضبط آواز، سازهای آکوستیک و سایر منابع صوتی که نیاز به دقت و جزئیات بالایی دارند تبدیل کرده است.
علیرغم محدودیت‌ها و معایبی که در این میکروفون ها وجود دارد، آنها به دلیل حساسیت، تطبیق پذیری و کیفیت کلی صدا، انتخاب مورد علاقه بسیاری از صدابرداران و استودیوهای حرفه‌ای هستند.